De Alzheimer Rally 2022 in het teken van de Familie en het Huis Verwolde

Op Vrijdag 22 april 2022 reed ik samen met René van der Borch tot Verwolde de Alzheimer Rally. We mochten als eerste starten om 9:01. 25 minuutjes van tevoren bedenkt René echter dat hij nog moest tanken en dat terwijl we 10 minuten voor onze starttijd het routeboek al krijgen. Ik stuur hem snel weg, maar zonder navigator naast hem reed René zich direct verloren op de parkeerplaats, tot hilariteit van alle omstanders bij de koffiekar.

Gelukkig was René op tijd terug en konden we direct naar de uitgifte van het eerste routeboek. Ik werd weer rustig (wat heel belangrijk is voor een navigator die zich tracht te concentreren) en begon de eerste routes in te tekenen. Het eerste systeem was ‘Pijlen kortste route’. Gewoon goed opletten dat je echt de kortste route te pakken hebt en bij keuze tussen meerdere routes betekent dat dus goed meten. Bij het rijden is het vervolgens belangrijk om scherp te letten op afwijkingen tussen de kaart en de werkelijkheid. Martin Roosenboom lukt het altijd weer om de kaart (voor de Sport- en Expertklasse) zodanig te veranderen dat je heel goed moet blijven opletten.

Op de tweede kaart was een Regularity proef aangekondigd. Dan probeer ik altijd vooraf al in te schatten waar de mogelijke vallen zijn bedacht en wat dan de mogelijke omrijconstructies zijn. Wanneer je immers bezig bent met de regularity is er geen tijd te verliezen en wil je zoveel mogelijk op je ideale tijd blijven rijden. Eén val was duidelijk zichtbaar bij het intekenen: er liep een rivier over de kortste route. Bij pijl 4 zou wel eens een (de?) onverwachte val kunnen zitten en daarom had ik de omrijconstructie daar al voorbereid. Gelukkig was de inschatting juist en konden we zonder enige vertraging de gehele regularity zonder vertragingen voortzetten.

De lunch was in Huis Verwolde. Dit huis werd vanaf 1777 bewoond door vijf generaties van de familie Van der Borch van Verwolde. Familie van René dus die dit had geregeld. René was dan ook apetrots dat hij de deelnemers hier kon laten genieten van een waardevol en mooi stukje erfgoed uit zijn familie.

Bij de lunch bleken wij 2 controles te hebben gemist en in alle gesprekken met collega navigatoren bleek ik ergens een weggepoetste bermlijn te hebben gemist en 1 wegverlegging, beiden aan het einde van de eerste etappe. Kennelijk was de scherpte er een beetje uit en verheugde ik me op de lunch in het ‘Huis van de familie’. Maar goed, we deden nog volop mee voor de eindzege en dus startten we vol goede moed aan de middagetappe.

Die etappe begon met een ingetekende lijn inclusief tanken. Voor een navigator op zich een ontspannen start. Het intekenen is immers al voor je gedaan… maar wel blijven opletten op de instinkers. Daarna het systeem ‘Pijlen en punten’, waarbij Martin altijd werkt met kleuren: Naar een rood punt de kortste route, naar een wit punt de op-één-na kortste route en naar een groen punt een vrije route. Dat betekent dat je steeds scherp moet blijven op het schrijven van controles… “naar welke kleur ben ik onderweg en moet ik deze controle dan wel of niet schrijven?” en “Mmmhhh, staat deze controle nu precies op het vrije punt, of staat ie ernaast?”

Na aankomst in het finish-hotel bleken we de middag foutloos te hebben gereden en daarmee pakten we de overwinning van de rally. Dat is altijd de opdracht die ik van mijn rijder René krijg: “zorg dat we winnen zodat ik aan het einde van de dag kan shinen op het podium”. Dat lukt uiteraard niet altijd, maar het voelt wel goed als we het toch weer waarmaken. En tijdens het voortreffelijke buffetdiner kan René ook dit jaar weer uitgebreid de Alzheimer Stichting en de organisatie van de Alzheimer Rally bedanken. Ik sluit me dik en dubbel aan bij die dankwoorden en doe dat graag nog een keer over: “Dank voor de uitstekend georganiseerde en uitdagende rally. Tot volgend jaar!”